Czaszka człowieka zbudowana jest z 29 kości połączonych najczęściej więzozrostami, oraz ruchomym stawem skroniowo-żuchwowym (*articulatio temporomandibularis*). Kości czaszki, które budują część mózgową (*neurocranium*) oraz twarzową (*splanchnocranium*), dzielimy na parzyste oraz nieparzyste. Kość czołowa jest strukturą nieparzystą budującą część mózgową. Choć u dziecka kość ta jest parzysta zrasatając się z czasem. Czasami na kościach pozostaje szew świadczący o zroście, nazywany *sutura metopica*. Podczas diagnostyki płci zwraca się uwagę na eksprecję guzów czołowych oraz ukształtowanie glabelli (gładyszki) - jest to niewielka wyniosłość leżąca w płaszczyźnie pośrodkowej ciała pomiędzy łukami brwiowymi. Jest to najbardziej do przodu wysunięty punkt sklepienia czaszki. Pomiędzy kośćmi czołowymi a ciemieniowym u dzieci występuje ciemiączko przednie (*fonticulum anterior*). jest ono na linii środkowej czaszki, na skrzyżowaniu szwu wieńcowego, szwu strzałkowego i szwu czołowego.