Centrum Cyfrowej Nauki i Technologii rozpoczął realizację projektu budowy demonstratora Platformy Cyfrowej Nauki wychodząc naprzeciw potrzebom wynikającym z intensyfikacji nauki zdalnej w uczelniach wyższych. W obliczu nowych, pandemicznych warunków pracy studentów, pilne stało się przygotowanie odpowiedniej jakości oraz w powszechnym dostępie materiałów edukacyjnych.
Czytaj więcejW prezentowanym projekcie wykorzystano szkielet osobnika męskiego w wieku 35/39lat. Ocena wieku szkieletowego, jak i płci została dokonana na podstawie stosowanych w antropologii wyznaczników szkieletowych (m.in. cech czaszki i miednicy). Szkielet pochodzi z Radomia, z cmentarza komunalnego, który funkcjonowała w latach 1794–1811. A zatem szkielet datowany jest na przełom XVIII/XIX wieku. Szkielet został wydobyty podczas prac wykopaliskowych, które koordynował od strony biologicznej prof. Jacek Tomczyk. Na podstawie wydobytych szkieletów z Radomia powstało wiele specjalistycznych prac zarówno z obszaru osteologii, paleopatologii, jak i odontologii.
Celem projektu jest przygotowanie i opracowanie modeli kostnych do nauki anatomii człowieka. Z tej też racji wybrane kości zostały opatrzone metryczkami anatomicznymi. Modele te nazwano „descriptio”. Inne nie opisane kości, opatrzone etykietą „exercitium”, zostały przygotowane do ćwiczeń i indywidulanego sprawdzenia wiedzy. Zgodnie z mianownictwem anatomicznym stronę lewą kości oznaczono słowem „sinster” (sin.), a stronę prawą „dexter” (dx.)
Warto również zaznaczyć, że przygotowane modele kostne nie są wykonane z tworzywa sztucznego, lecz pochodzą z materiału autentycznego. Oznacza to, że niektóre fragmenty struktur mogły ulec zniszczeniu post-depozytowo. Taki jednak ubytek fragmentów kostnych z punktu ćwiczenia jest niezwykle ważny, gdyż pozwala sprawdzić swoją znajomość anatomii.